آشنایی با فلومتراکسیژن

فلومتر اکسیژن شنگرف طب:

فلومتر اکسیژن

یا به اختصار فلومتر وظیفه تنظیم جریان گاز اکسیژن و مرطوب ساختن آن برای بیمار را دارد. اگر فلومتر با فشار شکن و گیج همراه باشد به این مجموعه مانومتر گفته میشود و اگر بدون گیج و فشار شکن باشد به آن فلومتر اطلاق میشود. زمانی از فلومتر به صورت تکی استفاده میشود که فشار اکسیژن ورودی به آن توسط فشار شکن ها کم شده باشد، برای مثال فلومتر توسط آداپتور اکسیژن به آتلت اکسیژن بر روی کنسول دیواری متصل میشود و اکسیژن مورد نیاز بیمار را تامین میکند، در اینجا از فلومتر تنها استفاده میشود چرا که آتلت ها از اکسیژن ساز و خط اصلی بیمارستان تغذیه میشوند جاییکه فشار ورودی اکسیژن متعادل و در حدود ۵-۸ بار است.

حال اگر از سیلندر اکسیژن (کپسول اکسیژن) به عنوان منبع تغذیه اکسیژن استفاده شود، به دلیل فشار بالای این سیلندرها (در حدود ۱۲۰ بار) باید از مانومتر استفاده گردد تا در ابتدا فشار اکسیژن توسط فشار شکن متعادل و کم شده، سپس جهت تنظیم دقیق مطابق با تجویز پزشک به فلومتر وارد گردد. همراه فشار شکن در مانومتر، یک گیج نیز وجود دارد که فشار خروجی از فشار شکن را نشان میدهد.    

همانطور که پیشتر نیز اشاره شد، وظیفه فلومتر تنظیم دقیق نرخ اکسیژن در زمان به بیمار است. میزان مصرف اکسیژن بیمار بر حسب لیتر بر دقیقه (L/min) توسط پزشک معالج تعیین می گردد . فلومتراکسیژن میزان این جریان را بر حسب L/min تنظیم میکند. میزان دقت فلومترها بسته به کاربرد آنها برای نوزادان و یا بیماران حاد تنفسی متفاوت است.

استنشاق اکسیژن بدون رطوبت در نرخ های بالا که توسط ماسک اکسیژن برای بیمار تامین میشود، میتواند مجرای تنفسی را خشک کرده و به آن آسیب برساند، از این رو مانومترها یا فلومترها معمولا مجهز به یک لیوان مرطوب کننده هستند تا اکسیژن را قبل از ورود به مجرای تنفسی بیمار مرطوب نمایند. درون این لیوان آب مقطر ریخته شده و اکسیژن در تماس با آن مرطوب شده و سپس از فلومتر خارج و وارد مجرای تنفسی بیمار میگردد.

مرطوب سازی اکسیژن در نرخ های پایین که از نازل اکسیژن به جای ماسک استفاده میشود ضرورت چندانی ندارد، چرا که هوای درون اتاق به اندازه کافی تنفس میشود و رطوبت مورد نیاز را برای مجرای تنفسی تامین میکند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *